“Değil elini, serçe parmağını tutmak için 3 yıl uğraştım.”
Bu sözler, Erdal Alantar‘a ait. Türk resminde soyut eserleriyle önemli bir yer kazanan Erdal Alantar. Elini Alantar’dan esirgeyen ise Mahmut Nedim Doral’ın kızı Sevinç Hanım. Engellerle dolu bir aşk, 1957’de gerçekleşen evlilik, her ikisi de ölene dek sürecek bir aşk. 2014, Ocak ayında kaybettiğimiz Erdal Alantar, 2011’de kaybettiğimiz Sevinç Hanım için 2013’te “Hayatımın Sevinç’i” adında bir retrospektif sergi hazırladı.
Dekor öğrencisi Sevinç ile resim öğrencisi Erdal, okulda tanışmışlar. Piyanist Sevinç, Erdal Bey’in dediğine göre, Liszt’i müthiş çalarmış. Gerçek bir müziksever olan Erdal’ı İtalya’daki konserine çağıran Sevinç Hanım, Erdal Bey’in gönlüne ilk kıvılcımı düşürmüş.
4 Mart 1957 tarihinde Beyoğlu Evlendirme Daire’sinde hayatlarını birleştiren çift, 25 Eylül 2011’de Sevinç Alantar hayatını kaybedene dek mutlu bir birliktelik yaşadı ve bu birliktelikten iki oğlan dünyaya geldi. Her ne kadar Erdal Bey, “Piyano sanatını benim için heba etti, bu yüzden kendimi hiç affetmeyeceğim.” dese de Sevinç Hanım mutlu bir kadındı ve Cachan Konservatuarı’nda 30 sene solfej dersi verdi.
Hayatının son dönemlerini hastanede geçien Sevinç Hanım için çok üzülen usta ressam, 2013 Şubat ayında bir retrospektif sergi hazırladı. “Hayatımın Sevinç’i” adlı 106 eserden oluşan bu sergide verdiği bir röportajda “…O ölünce tüm eserlerimi yakmak istedim” dedi. Ve Erdal Alantar‘ı 9 Ocak 2014’te Sevinç Alantar’ın yanına uğurladık.
aysualtas
Resim Biterken 